Na jaren gewerkt te hebben als huisschilder bij Schildersbedrijf en Groothandel Piet van Veen in het centrum van Amersfoort, besloot mijn grootvader, Gijsbert Labrie om z'n eigen schildersbedrijf op te zetten. Dat was op 1 januari 1920. Een paar jaar later kwam daar, aan de van Bemmelstraat op no. 80, in de voorkamer de verfwinkel. Hier mengde mijn grootmoeder de verf op kleur, op het oog en met de hand. In 1938 werd het winkelpand Leusderweg 121 gekocht en het bedrijf hier gevestigd. Na een verbouwing in mei 1942 en uitbreiding van het assortiment, kreeg de winkel de naam "De Leusder Bazar". De naam "Schildersbedrijf G. Labrie" stond -in wit- handgeschilderd op de etalageruit, met telefoonnummer 4353.

In de moeilijke crisis- en de daarop volgende oorlogsjaren werd er niet alleen verf, behang en glas verkocht, maar ook huishoudelijke-, schoonmaakartikelen, borstelwerk en speelgoed vonden hier hun weg. De zonen Karst en Dirk hadden beiden het schildersvak geleerd en werkte mee in het bedrijf. Later deed Dick steeds meer de winkel. Kort na de oorlog werd besloten het bedrijf te splitsen; Dirk ging door met "De Leusder Bazar" en richtte zich op de verkoop van huishoudelijke artikelen, speelgoed, feestartikelen en vuurwerk. Het Schildersbedrijf met Verfwinkel verhuisde naar Leusderweg 113. We schrijven dan zomer 1946.

Karst en Tiny waren in 1944 getrouwd en gingen zich hier vestigen. Karst runde het Schildersbedrijf en Tiny de winkel. Het was geen gemakkelijke start in de naoorlogse jaren. Producten waren nog steeds schaars, maar er stonden bussen verf op de plank en er was behang. De verf werd door hen zelf in bussen gedaan en van het etiket "KaDeLa Lakverf" voorzien. Behang was alleen op de bon verkrijgbaar, maar Karst kon regelmatig "afgekeurd" behang halen bij een bevriend fabrikant in Rotterdam, voor de "vrije verkoop". Het ging goed met de zaak. Er was veel nieuwbouw in Amersfoort Zuid en het "Doe-Het-Zelf" schilderen nam een vlucht, waarbij het goede schilder- en kleuradvies van Karst en Tiny gewaardeerd werd.

In maart 1957 kwam de uitbreiding met het winkelpand ernaast, no. 115. Hun 3 kinderen, Bert, Philip en Karla groeide op met het bedrijf en vonden daar later deels hun weg. Bert werd Meesterschilder en had zijn poedercoating bedrijf. Inmiddels geniet hij van zijn pensioen. Philip deed zijn schildersopleiding en koos voor het "winkelwerk". Karla hielp als scholiere al in de winkel en heeft zich ontwikkeld tot een ware kleuradviseuse. Moeder / oma / overgrootmoeder Tiny was tot april 2012 dagelijks in de winkel werkzaam, met het helpen van klanten. Dat deed ze ruim 65 jaar met veel plezier.

Omstreeks 1970 werden de werkzaamheden van het schildersbedrijf stopgezet en ging alleen de winkel verder onder de naam Labrie's Verfhandel. Inmiddels is er een jongere generatie in het schildersvak terecht gekomen. Op 1 januari 2001 startte Raymond, zoon van Bert, als 4e generatie, zijn eigen bedrijf onder de naam Labrie Schildersbedrijf te Woudenberg.

De winkel heet inmiddels Labrie Verfspeciaalzaak®, een ruim 100 jaar oud familiebedrijf dat staat in deze tijd. Er worden nu geen kleuren meer op het oog en met de hand gemengd. Dat gaat nu geheel computer gestuurd en de verkoop gaat niet alleen via de toonbank maar ook via het internet.